Het is zover de eerste kwartiermakers zijn in Baarn aangekomen, zij zullen de komst van de kinderen voorbereiden. De tenten worden geplaatst de catering geïnstalleerd en het netwerk uitgerold. Want tijdens dit kamp zal er gepoogd worden om een live verslag te maken voor de thuisblijvers. Als je het allemaal wilt volgen, kijk dan op www.waskamp.nl.
Vandaag is Jaap Landman geridderd, dit vanwege zijn meer dan 40 jaar inzet voor onze groep en daarnaast de inzet voor SKALP en de bibliotheek in Linschoten. Foto's zijn hier te vinden. UPDATE
Dankzij verschillende ouders en leiding kwamen de deelnemers per auto terecht op het beginpunt. Het was nog licht toen de groepjes, voorzien van kompas en routebeschrijving, begonnen met lopen. Iedereen heeft direct de eerste afslag gemist en is vervolgens vrolijk verder het bos in gelopen.
De Worstenpost was bemand door explorers en voorzag in broodjes worst en hete chocola onder een droog zeiltje. Na de nodige rust werd verder gelopen naar het eindpunt, door regen en een donker bos.
Na vele uren aangekomen bij het kampvuur en de tenten.
In de ochtend zijn we door het Brood-Team voorzien van een stevig ontbijt.
Tot volgend jaar!
Meer Pooltocht foto's op de website van Jaap
Pfff waar te beginnen met deze mail...er is zo ontzettend veel gebeurd sinds onze laatste update....dat ik zelf de helft alweer vergeten ben. Nou ja dan maar de hoogte- en de dieptepunten :-0
Als rechtgeaard engelsman is Pete op zoek naar een nieuwe uitdaging in het leven en probeerde daarom het vak van butler. Of was het toch iets anders? Volgens insiders ging het om een verloren weddenschap met Wouter. Wouter is gestopt met roken en houdt het nu al 3 maanden vol, als tegenprestatie serveerde Pete dus lekkere belgische biertjes in de bar. Dus helaas voor een ieder die Pete als butler wilde inhuren, alhoewel? De rest van de foto's zijn in het archief te vinden.
Yes we've made it...na bijna drie weken ploeteren en zweten in de outback komen we eindelijk aan bij de oostkust. Terug naar de beschaving....er is weer verkeer op de weg, er zijn weer mensen en winkels en dat soort zaken. We hoeven niet meer zeshonderd kilometer te rijden om bij een stadje te komen...wat 'n heerlijkheid en oh what a joy. De outback is fantastisch en zeker iets wat je gezien moet hebben, maar het is tegelijkertijd ook dodelijk saai en eenzaam.